Krótki list na długie pożegnanie

Niezmiernie rzadki to wypadek, by pisarz awangardowy, ostentacyjnie zbuntowany przeciw utartym kanonom i nawykom estetycznym, już na samym starcie zyskał tyle rozgłosu i popularności, co Austriak Peter Handke (...) Młody gniewny z Karyntii, w pierwszych latach wytrwale eksperymentując, potem szukając jakby pewnego kompromisu z tradycją, potrafił swój początkowy sukces utwierdzać, przeobrażać się i wzbogacać (...) Handke był i nadal pozostaje postacią kontrowersyjną, wywołującą emocje skrajne, od zachwytu do potępienia (...) Sam tak pisał w programowym szkicu: "Od dzieła literackiego oczekuję nowości, czegoś, co mnie - choćby odrobinę - zmieni, czegoś, co mi uświadomi nie pomyślaną jeszcze, nie uświadomioną możliwość rzeczywistości, nową możliwość widzenia, mówienia, myślenia, istnienia..." (z Posłowia)