Bezpieczeństwo i ochrona w cywilnej komunikacji lotniczej na przykładzie Polski, Stanów Zjednoczonych i Izraela

Problematyka bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym sięga swoimi korzeniami czasów wcześniejszych, nim z samolotu uczyniono instrument szybkiego przemieszczania się na duże odległości, czyli powstała komunikacja lotnicza. Zawsze jednak bezpieczeństwo operacyjne było priorytetem, a udany start i lądowanie desygnatem — pojęcia. Jednak lata 60. XX w. wprowadziły nowy stale ewoluujący paradygmat. Statek powietrzny stał się instrumentem nacisku i walki politycznej, osiągania partykularnych celów i zaspokajania interesów zarówno jednostek, grup, jak i nawet państw. Mając na względzie mit Ikara, wydaje się, iż dwa aksjomaty: wolność i bezpieczeństwo zestawione razem będą raczej istnieć w opozycji do siebie, niż „iść w parze”.