Żużel w PRL-u:

Sport żużlowy w Polsce 1948-1989” to także pierwsza na rynku książkowa synteza znaczącego okresu polskiego speedwaya, jakim były czasy PRL. Jest pewnego rodzaju paradoksem, że polski żużel, pomimo dużej popularności, nie doczekał się dotąd wieloaspektowego opracowania swojej historii nie tylko w literaturze o charakterze naukowym, ale także popularnej. Dotychczasowe publikacje koncentrowały się na dziejach poszczególnych ośrodków tego sportu historii imprez krajowych i zagranicznych oraz biografiach zawodników. Brakowało natomiast takiego ujęcia tematu, które traktowałoby historię polskiego żużla w sposób kompleksowy; które nie zapominając o najważniejszych wydarzeniach, sukcesach i porażkach sportowych, przedstawiłoby także zagadnienia związane z organizacyjnymi podstawami polskiego żużla, dokonałoby analizy ewolucji regulaminów, sprzętu i torów, podjęłoby tematykę finansowania żużla, jego cechy charakterystycznej jaką było w okresie PRL półzawodowstwo, licencji zawodniczych i procesu szkolenia. Opracowania, które spojrzałoby na sport żużlowy w ujęciu socjologicznym, odnosząc się do społecznego oddziaływania tego sportu, genezy jego popularności i geografii, a także analizowało ścisły związek problemów „czarnego sportu” z czasami w których przyszło mu funkcjonować. W tym związków żużla z polityką i wykorzystywaniem jego popularności do celów propagandowych. Autor ma ambicję wypełnić tą lukę i zaproponować książkę, która może być materiałem wyjściowym do dalszych poszukiwań i pogłębienia przedstawionych w niej zagadnień.