Zaraza

Szanowni Państwo, każdy ma swoją małą ojczyznę. Dla Adama Tomczyka jest nią Żabno. Zaraza to powieść oparta na historii tragedii, która miała miejsce tam właśnie w 1873 roku. Wyraża się w niej nie tylko koszmar zarazy i walka z nią, ale i miłość do ludzi, do ziemi, do tamtego świata, szacunek i troska, miłość do jego historii. Jak pięknie opisuje autor dwa współżyjące ze sobą światy : chrześcijański i żydowski. I granice między nimi. To mądra szkoła tolerancji, tak nam dzisiaj potrzebna, nam żyjącym w Polsce w 2020 roku, roku światowej pandemii. To przestroga. Zaskoczeni bowiem w naszym cywilizacyjnym oślepieniu przekonujemy się, że zaraza jest i teraz możliwa. Dzisiejsze tragedie ludzkie, choćby te z polskich Domów Opieki Społecznej, przywołują sceny z Zarazy i czynią ją jeszcze nam bliższą. Jednym z jej bohaterów jest mój prapradziadek Józef Seweryn, burmistrz Żabna w tamtych latach. Proszę pozwolić mi wyrazić wdzięczność autorowi za wzbogacenie również i mojej świadomości. Historycznej, obywatelskiej i rodzinnej. Andrzej Seweryn