Zbrodnia katyńska:

"Tu każdy umierał długie minuty, każdy zastrzelony był indywidualnie, każdy czekał swojej kolejki, każdy wleczony był na brzeg grobu; tysiące za tysiącem." Kwiat armii i inteligencji polskiej uwięziony w sowieckich obozach to blisko 18 tysięcy oficerów polskich, którzy po 17 września 1939 roku zostali wzięci do niewoli przez Armię Czerwoną. Marzenie o powrocie do kraj nie miało się nigdy spełnić. 5 marca 1940 r. na wniosek NKWD Ławrientija Berii władze ZSRS, na czele z Józefem Stalinem, podjęły barbarzyńską decyzję o zmordowaniu 14 700 jeńców przebywających w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. 3 kwietnia 1940 r. z Kozielska wywieziono pierwszą grupę polskich oficerów. Przwiezieni zostali koleją do stacji Gniezdowo pod Smoleńskiem, a stamtąd autobusami w poblíże Katynia, nad Dnieprem, 24 km od Smoleńska, gdzie dokonano podstępnej i haniebnej masowej zbrodni na niespotykaną skalę.