Mary Poppins wraca

Opowieść o najsłynniejszej niani świata i o dzieciach z Czereśniowej 17 – w nowym przekładzie Marcina Mortki i z oryginalnymi ilustracjami Mary Shepard. Mary Poppins wróciła! Sfrunęła z nieba, trzymając sznurek latawca (choć oczywiście nigdy się do tego nie przyzna). A od jej powrotu młodzi Banksowie znów przeżywają cudowne przygody: odkrywają, kim jest Najstarsza Córka i w jaki sposób sprowadza wiosnę, jedzą podwieczorek z Panem Wspakiem, który w każdy Drugi Poniedziałek miesiąca robi wszystko na odwrót, a nawet zawierają znajomość z Wielką i Małą Niedźwiedzicą. Janka i Michałek czują jednak niepokój. Mary Poppins powiedziała, że odejdzie, gdy z jej złotego łańcuszka zerwie się sekretnik. Kiedy to nastąpi? I czy tym razem Mary zniknie na zawsze? P.L. Travers – australijska pisarka i poetka pochodzenia brytyjskiego urodzona jako Helen Lyndon Goff. W młodości była również obiecującą aktorką szekspirowską oraz dziennikarką. Zainteresowana mistycyzmem, przez pewien czas należała do zwolenników Georgija Iwanowicza Gurdżijewa, ormiańskiego przywódcy duchowego i filozofa. Sławę przyniosło jej osiem książek o Mary Poppins, z których już pierwsza spotkała się z uznaniem krytyków literackich i czytelników na całym świecie. Seria „Mary Poppins” szybko weszła do kanonu literatury dziecięcej, choć sama Pamela Lyndon Travers twierdziła, że nie pisze z myślą o dzieciach. Jej bohaterkę – nieuprzejmą i apodyktyczną, lecz obdarzoną czarodziejskimi mocami i wnoszącą magię w życie swoich podopiecznych – często porównywano do równie „niegrzecznego” Piotrusia Pana. Mary Shepard – brytyjska ilustratorka książek dla dzieci najbardziej znana z serii książek P.L. Travers o Mary Poppins. Była córką malarki Florence Chaplin oraz ilustratora Ernesta Howarda Sheparda, twórcy wizerunku Kubusia Puchatka. Gdy E.H. Shepard odmówił zilustrowania książki Travers z powodu nadmiaru obowiązków, pisarka przypadkiem ujrzała kartkę bożonarodzeniową autorstwa dwudziestokilkuletniej Mary, absolwentki Slade School of Fine Art, i doceniła jej styl, w którym zobaczyła „radosną niedoskonałość, pozbawioną naiwności niewinność i… zdolność do dziwienia się światu”. Tak się rozpoczęła pisarsko-ilustratorska współpraca, która trwała od 1934 do 1988 roku.