Czytając Poświatowską

Andrzej Cieński, profesor literaturoznawstwa, proponuje zbiór osobistych – dalekich od naukowej sztampy – przemyśleń, rozważań, notatek poczynionych podczas lektury wierszy Haliny Poświatowskiej, jednej z najbardziej nietuzinkowych poetek polskich drugiej połowy minionego stulecia. Autor koncentruje się na dwóch motywach, które bezsprzecznie zdominowały jej twórczość: na miłości i na śmierci. Daleki jest przy tym od narzucania Czytelnikowi swoich interpretacji wierszy; delikatnie, nienachalnie, często z humorem zwraca uwagę na motywy, tropy poetyckie, które zadecydowały o emocjonalnej intensywności poezji Poświatowskiej.