W pogoni za Vermeerem

Pewnej ciepłej październikowej nocy doręczono w tej samej dzielnicy Chicago trzy przesyłki. Okrąglutki pomarańczowy księżyc wypłynął właśnie na niebo nad jeziorem Michigan. W każdym miejscu ktoś zadzwonił do drzwi i zostawił tam na progu kopertę. Wszyscy trzej adresaci zobaczyli już tylko opustoszałą ulicę. Wszystcy mieszkali sami i każdy miał tej nocy kłopoty z zaśnięciem. Wszyscy otrzymali list tej samej treści: Drogi przyjacielu! Potrzebuję Twojej pomocy, aby zdemaskować zbrodnię, która ma już kilka stuleci. Zbrodnia ta krzywdzi jednego z największych malarzy w historii. Jako że władze nie mają odwagi naprawić tego błędu, postanowiłem sam ujawnić prawdę. Wybrałem Cię ze względu na Twoje wyrobione oko, inteligencję oraz umiejętność niekonwencjonalnego myślenia. Jeżeli zechcesz mi pomóc, zostaniesz hojnie wynagrodzny za powzięte ryzyko. Nie wolno Ci pokazać tego listu nikomu. Taki sam dokument otrzymały tej nocy dwie inne osoby. Choć zapewne nigdy się nie spotkacie, wszyscy troje będziecie ze sobą współpracować tak, jak nikt z nas nie jest w stanie przewidzieć. Jeśli pokażesz ten list policji, z całą pewnością narazisz swoje życie na niebezpieczeństwo. Będziesz wiedział, jak zareagować. Gratuluję Ci Twego dążenia do sprawiedliwości. List nie był podpisany, a na kopercie nie było adresu zwrotnego.