Jasne oblicze śmierci

Najbardziej przerażające zbrodnie popełnia się z miłości. Moskwa, lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Młoda, atrakcyjna dziewczyna została zamordowana, jej ciało odkryto na śmietnisku na obrzeżach miasta. Identyfikacja ofiary następuje od razu, lecz pewne ślady na miejscu znalezienia zwłok trudno wyjasnić. Śledczy sądzą, że zabójczynią jest koleżanka denatki, a motyw cznu to zazdrość. Ta hipoteza okazuje sie mylna. Tymczasem zaostaje zatrzymany mężczyzna, który mógł widzieć się z ofiarą tuż przed jej śmiercią, i choć podejrzany nie odmawia składania zeznań, do śledztwa nie wnoszą one niczego. Dwie piękne dziewczyny zostały zamordowane, inna popełniła samobójstwo w niejasnych okolicznościach. Łączy je jedno: dobrze znały Władimira Strelnikowa, kobieciarza i imprezowicza. Tymczasem Strelnikow ma bardzo mocne alibi. Oględziny przynoszą nową informację: na ciele jednej z ofiar znaleziono srebrnego kupidyna. Kupidyn jako jedyny świadek! Sprawa wygląda beznadziejnie. Kamieńska musi zakasać rękawy, nie ma bowiem żadnego punktu zaczepienia – utknęła na dobre. [Rec. na okł.].