Historia mojego (nie)ciała:

Nowa książka dwudziestodwuletniej autorki, "studentki psychologii, miłośniczki mody, telewizji, reklamy, Kubusia Puchatka i Freuda", to błyskotliwe, bezpretensjonalne zapiski z życia młodej kobiety, która już doskonale zna samą siebie. Wie, gdzie czai się niebezpieczeństwo nawrotu choroby. I choć każdy przypadek anoreksji jest zupełnie inny, wszystkie mają "wspólny mianownik". Jest nim swoiste przekładanie stosunku do świata na stosunek do jedzenia. Pełen anegdot i refleksji nad naszym wnętrzem pamiętnik - ostrzeżenie i hymn na cześć powrotu do życia.