Gwiazdy na piasku:

Wstęp Wyruszyłam po jogę. Z otwartym sercem i umysłem. Lekcja, którą dostałam, okazała się bardzo trudna. Sprawdzian spokoju, pokory, zaufania w porządek świata. Sprawdzian zaufania swojemu Wewnętrznemu Nauczycielowi. Kiedy zgasły wszystkie światła, a latarnia morska domu była tysiące kilometrów za horyzontem, zwróciłam się ku wewnętrznemu płomieniowi. Wsłuchując się w siebie, odnalazłam przewodnika. Intencję, jaka przywiodła mnie do napisania tej książki, można streścić w dwóch spostrzeżeniach. Po pierwsze, to, czego nie da się dotknąć, jest najcenniejszą rzeczą, którą można przekazać. Po drugie, jeśli życie stawia na twojej drodze górę i myślisz, że pokonanie jej cię przerasta, znaczy, że się nie doceniasz. Nie widzisz w sobie tego potencjału, który próbuje uświadomić ci życie.