Biblioteka "Toposu": Kobieta w kaplicy

Lekturę nowego tomu Teresy Tomsi Kobieta w kaplicy zacząłbym od odejścia, śmierci, marszu żałobnego i pytań o ich sens. A są to wśród sześćdziesięciu liryków zamieszczonych w książce pytania najważniejsze. Wektor duchowy tej poezji skierowany jest w górę, ku Bogu. I chyba temat kontaktu ze Stwórcą, otwierania się na wiarę, stawiania swojej osoby wobec Absolutu okazuje się jednym z najważniejszych w tomie. Sytuacje liryczne – spotkanie z poetą, wspomnienia domu na Wschodzie i domu rodzinnego, odwiedziny w szpitalu, lot samolotem, upał, odejście bliskiej osoby – prowadzą w stronę rozważań Wielkiej Tajemnicy. Pozostaje to w zgodzie z deklaracją: „to kim jesteśmy z ducha / ma największą miarę” (Cóż jest ponad chwilę). Poezja staje się narzędziem formacji duchowej. Nie mówi całej prawdy o człowieku, bo takiej prawdy powiedzieć się nie da, ale ukazuję tę stronę, która jest znacząca, dla niektórych najważniejsza – człowieka przed obliczem Pana. Jarosław Petrowicz [http://www.teresatomsia.pl]