Gdyńscy Komunardzi

"Strajk sierpniowy w stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni był najczystszym zalążkiem autentycznej robotniczej rewolucji. To Stocznia Gdynia, jako pierwszy strajkujący zakład, zażądała wolnych związków zawodowych i pierwsza wystąpiła z postulatami politycznymi. Nie uwikłaliśmy się w intrygi polityczne z dyrekcją. Nasza postawa była jasna i czysta, byliśmy zdecydowani walczyć o wyznawane przez nas wartości. I tego oczekiwaliśmy od innych". To unikatowa opowieść o strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni z sierpnia 1980 roku. Niewiele jest pamiętników, które tak jak „Gdyńscy Komunardzi” oddają ducha tamtych wydarzeń i ukazują, jak dzień po dniu rodziła się w Polsce „Solidarność”. Na czele protestu gdyńskich robotników stanął sam autor wspomnień – Andrzej Kołodziej. Opozycjonista i działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, który przyjechał z Gdańska do Gdyni z zadaniem wzniecenia strajku. Jego misja zakończyła się sukcesem. Był to fakt niezwykły, ponieważ dokonał tego w pierwszym dniu swojej pracy w stoczni, i to mając zaledwie 21 lat. To w wyniku m.in. jego zdecydowanej postawy nie doszło do wygaszenia protestów na Wybrzeżu. Stocznia Gdyńska niesłusznie pozostaje dziś w cieniu Stoczni Gdańskiej. To właśnie w Gdyni – po raz pierwszy w PRL – robotnicy zażądali od władz komunistycznych zalegalizowania wolnych związków zawodowych.