Bestia

Od tysiącleci żywi wysilają wyobraźnię, aby samym sobie przedstawić śmierć. W średniowieczu i czasach późniejszych w każdym z kościołów wisiał obraz, który miał stanowić przestrogę. W zgodnym korowodzie postępowały obok siebie przyodziane według wymogów swego stanu postacie: panicz i pachołek, król i żołnierz, wielmoża i żebrak, dama i służąca. Nawet najuboższe z ludzkich szat jaśniały bogactwem kolorów wobec towarzyszącej im najbardziej szarej nagości. Kompletnej nagości, bo obdartej nawet ze skóry. Każda bowiem z osób ściskała w dłoni piszczel bladego kościotrupa. Kostucha na znak równości wobec niej całego ludzkiego rodzaju - wszystkim błyskała w oczy ostrzem swej kosy. Tyle treść malowidła. A co dzieje się po śmierci i tym, co po niej jest, mogą powiedzieć osoby najbardziej kompetentne w naszych czasach, a więc ci, którzy ją przeżyli [wydawca].