Bezpieczeństwo państwa a zagrożenie terroryzmem:

Charakter współczesnego zagrożenia terroryzmem implikuje konieczność zaangażowania różnorodnych sił i środków będących w dyspozycji państwa, a także konieczność skoordynowania ich aktywności w obszarze antyterroryzmu. Państwo walczy z terroryzmem w wymiarze wewnętrznym, a także międzynarodowym. Aktywność rodzimych ugrupowań terrorystycznych nie rozkłada się symetrycznie na wszystkie państwa. Obecność i aktywność terroryzmu wewnętrznego ma swoje różnorodne uwarunkowania. (...) Aktywność polityczno-militarna, tożsamość kulturowa, powodują, że wielu krajom, w tym Polsce, realnie zagraża terroryzm międzynarodowy. (...) muszą one być przygotowane po pierwsze na realizacje działań proaktywnych - wyprzedających, łączących się z działaniami ukierunkowanymi na wczesne wykrywanie zagrożenia. Naturalizacja zamiaru dokonania ataku terrorystycznego w fazie jego planowania i przygotowania to sukces służb państwa odpowiedzialnych za bezpieczeństwo. (...) państwo musi być przygotowane do reakcji na zaistniały zamach (...) W strukturach państwa muszą być siły i środki zdolne neutralizować powstałe zagrożenie, a także prowadzić działania w ramach tzw. odbudowy. Polska jest państwem, w którym władze mają świadomość zagrożenia, jakie płynie z aktywności terrorystycznej ludzi i skrajnych poglądach, ludzi, którzy z terroru uczynili środek do realizacji swoich celów politycznych. (...) Fragment Wprowadzenia prof. dr. hab. Kuby Jałoszyńskiego