Wojna w roku 1920:

"Dotychczas utarło się zdanie, że żołnierz nasz jest zbyt wrażliwy, że nie umie się dobrze bronić, że każdy odwrót działa nań szczególnie demoralizująco, czyli, że - do pewnego stopnia — stanowi drugorzędny materiał żołnierski. Badanie wojny 1920 roku winno położyć kres tym dyletanckiem twierdzeniom. Oficer i żołnierz, którzy, w następstwie błędów strategicznych, wykonali odwrót przeszło 600 kilometrowy, pod naciskiem trzykrotnie niemal przeważającego nieprzyjaciela, stosując fałszywą taktykę linearną, nie utracili jednak nigdy zdolności bojowych i w rezultacie, zwyciężywszy pod Warszawą dowiedli, że ujemne sądy wydawane o nich są powierzchowne. Zasługują oni na to, aby głębiej zbadać ich psychikę." [Ze wstępu autora]