Ucieczka na łąki zielone

Opowiadania składające się na "Ucieczkę na łąki zielone" łączy osoba tego samego bohatera. Autor splata fikcję literacką ze zdarzeniami prawdziwymi, ukazuje jakby proces dojrzewania człowieka od dziecka po "wiek męski, wiek klęski". Ten proces przedstawiany jest i oceniany przez człowieka już dojrzałego, zatem krytycznie, często ironicznie, często też z niejaką melancholią. Poznajemy odległe lata dzieciństwa, z ciągle nie odkrytymi tajemnicami rodzinnymi, lata wojny, czas trudnego dojrzewania z karabinem w garści w walce z okupantem, czas pierwszych młodzieńczych doświadczeń miłosnych. Miłość jest często obecna w tych utworach, odgrywa ważną rolę w życiu bohatera. Drugim ważnym motywem jest solidarność ludzka wobec zagrożenia; człowiek obok człowieka - jako jedyna szansa przetrwania w każdych okolicznościach, tak samo na polu bitwy, jak we wspólnej sali szpitalnej, w życiu i w obliczu śmierci. W ostatnich zdaniach książki pisze autor: "... nie proszę cię ani o żelazne zdrowie, ani o wielki dostatek, ani o długie życie, stań tylko obok i powiedz: wytrwaj."