Ksenofobia i wspólnota:

Inspiracją do wydania tej książki - jak piszą autorzy we wstępie - były dwa wydarzenia 2001 roku. Pierwsze to dyskusja o Jedwabnem, drugie to zamach na Nowy Jork 11 września. Trzonem naszej książki są rozważania nad ksenofobią. Stanowią one cząstkę tego wstrząsu, jakim dla polskiej świadomości narodowej stała się wieść o tamtej zbrodni. Są też próbą wysnucia z niej jakichś wniosków poważniejszych niż pospieszne ekspiacje i tanie przeprosiny; i niż bezsensowne zaprzeczanie faktom lub ich obronne umniejszanie. Jedwabne stało się dla Polski chwilą prawdy, ale wcale nie jest jasne, a już na pewno nie wszystkim, jaka to jest prawda i jak najlepiej ją wyrazić. (...) Zamach z 11 września utwierdził nas tylko w przekonaniu, iż dzisiejsze libertyństwo z gruntu rozmija się z kierunkiem, w jakim idzie świat. (...) Zamach był pierwszym pomrukiem zbierającej się burzy. Konkluzja ta nie jest wbrew pozorom ani defetystyczna, ani fatalistyczna. Bo choć burzy się nie uniknie, to jednak można się na nią przygotować - zamiast czekać, że może przejdzie bokiem albo, że odpędzą ją gusła polit-poprawności. Nie przejdzie i nie odpędzą, to już widać.