Śmierć w percepcji bezdomnych kobiet

Wartością, a zarazem osiągnięciem redaktorów książki i autorów poszczególnych tekstów jest przede wszystkim to, że przy dość wyraźnym skoncentrowaniu się na „interdyscyplinarności i transdyscyplinarności” cierpienia, umierania i śmierci udało się im uniknąć jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów tegoż zagadnienia. Interdyscyplinarność pedagogiki, która wydaje się być dziś nie tyle modą, co chyba raczej koniecznością, uzewnętrznia się w tej publikacji w dobrym tego słowa znaczeniu. Autorzy rozpatrują śmierć w kontekście końca egzystencji człowieka, wyborów etycznych z nią związanych, społecznej recepcji śmierci w jej wymiarze aksjologicznym. Książka zmusza czytelnika do refleksji i zadawania pytań nad sensem i wartością życia. Podnosi zagadnienia związane z wychowaniem ludzi do właściwych postaw wobec śmierci, szacunku wobec człowieka, który przekracza granicę życia.