Kolor do przytulania

Narratorem książki są piersi kobiety, która jest mamą. Opowiadają one historię małej Nany urodzonej przed dwoma laty. To właśnie Nana wymyśliła ich imiona: "Ona myśli, że jesteśmy wypukłymi zwierzętami. Zwierzętami przytwierdzonymi do jej Mamy. Łagodnymi i opiekuńczymi. Zwierzętami, na których może zawsze polegać. I polegiwać. A ja - Miczek i ja - Kalamiczek jesteśmy cycusiami. To ona wymyśliła nasze imiona". Nana wymyśliła ich imiona i narysowała. Odtąd zapełnia nimi wszystkie puste kartki, usypia w biustonoszowym łóżku i lubi z nimi rozmawiać. A one opowiadają o niej na wszystkich stronach książki.[gandalf].