Dewiacja i kompensacja morskich kompasów magnetycznych

Zgodnie z Konwencją SOLAS wszystkie statki o tonażu powyżej 150 RT, uprawiające żeglugę morską, muszą być wyposażone w główny kompas magnetyczny. W publikacji Mirosława Jurdzińskiego pt. „Dewiacja i kompensacja morskich kompasów magnetycznych” zawarto podstawowe wiadomości o budowie i działaniu morskich kompasów magnetycznych. Wprowadzenie obejmuje pełny zakres najważniejszych pojęć dotyczących magnetyzmu ziemskiego, okrętowego oraz nazewnictwa związanego z budową kompasów magnetycznych. Bardziej szczegółowo opisano w kolejnych rozdziałach magnetyzm okrętowy oraz podstawy powstawania różnych typów dewiacji w zależności od charakteru i typu stali okrętowej. Budowę oraz badania kompasów ujęto i zanalizowano w stopniu obejmującym niezbędny zakres wiedzy nawigatorów - oficerów wachtowych. Dokładnie omówiono w podręczniku zjawisko kompensacji dewiacji wraz z uzasadnieniem matematycznym procesu. Przedstawiono również zmiany dewiacji kompasu oraz zachowanie się kompasu w warunkach morskich podczas pracy statku na fali. Najbardziej rozbudowano rozdział prezentujący metody praktycznego określania dewiacji, poszerzając możliwości samodzielnego określania dewiacji przez nawigatorów i kapitana statku. Zamieszczono także krótki opis dewiaskopu oraz możliwości symulacji różnych stanów dewiacji i jej kompensacji. Wydanie to poszerzono o dodatkowe informacje zawierające aktualne przepisy dotyczące wymagań wyposażenia statków w kompasy magnetyczne, jak też obszerną bibliografię wykorzystaną w pracy.