[.] Recenzowana książka jest oryginalnym studium empirycznym trudnej, opresyjnej relacji nauczyciel - uczeń, wynikającym z potrzeby zrozumienia medialnie nagłaśnianego, powierzchownie opisywanego i popkulturowo wyjaśnianego zjawiska narastającej agresji młodzieży. To znakomicie dobrany materiał faktograficzny, będący zapisem przykładów opresyjnych zachowań, do jakich dochodzi w polskiej szkole, a także pogłębiona, wielowątkowa interpretacja relacji, opisanych z punktu widzenia ucznia-sprawcy i nauczyciela-ofiary. Jednak dzięki bogatemu teoretycznemu zapleczu, bogactwie przywołanych wypowiedzi i opisanych zachowań każdy z nas - czytelników może role te w każdej chwili odwrócić. Jakimi jesteśmy wychowawcami, na co daliśmy przyzwolenie świadomie, a no co pozwalamy przez zaniechanie? Czy potrafimy jeszcze z młodymi stworzyć przestrzeń wspólnej uwagi? W tej oryginalnej, inspirującej do namysłu i dyskusji książce, pytanie jest punktem wyjścia, ale i punktem dojścia, co sprawia, że nie mamy wrażenia jakiejś eksperckości, jakiegoś zamknięcia w jednej tylko, dopuszczanej przez Autorkę interpretacji. Jest raczej odwrotnie. Proponowane przez nią konteksty rozumienia opresyjności otwierają na nowe pytania, nowe tropy, na myślenie, kto jest kim w edukacji szkolnej, kto jest dla kogo i co się stało/staje dzisiaj ze szkołą? Czytelnik zostaje z tymi pytaniami jako efektem lektury ciekawej, wartościowej, spójnej, oryginalnej, nowatorskiej metodologicznie, poznawczo i strukturalnie. dr hab. Mirosława Nowak-Dziemianowicz, prof. DSW
