Krzesło i zmięta serweta:

"Na książkę Radosława Siomy składa się osiem szkiców opublikowanych w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Przeważają teksty interpretacyjne, które dotyczą wierszy bardzo znanych, jak Tren Fortynbrasa (Teraz masz spokój Hamlecie) i Studium przedmiotu (Krzesło i zmięta serweta oraz Przedmiot którego nie ma), ale ciągle na nowo analizowanych i komentowanych. Okazuje się bowiem, że zmiana optyki, metodologii lub wrażliwości interpretatora, a także upływ czasu i kontekst historyczny wywołują nowe skojarzenia i odczytania, a także polemiki z ugruntowaną tradycją. Autor zwraca uwagę na pokrewieństwo Herberta z poezją Jerzego Lieberta (Od słowa ciemnego chroń nas), analizuje sposób istnienia tradycji w twórczości autora Pana Cogito (Mała wyspa w chaosie dziejów) oraz ukazuje miejsce tej sławnej postaci w historii literatury (O Panu Cogito. Rozpoznania genologiczne). Polemiczne nastawienie szczególnie daje się rozpoznać w szkicach poświęconych filozoficznemu zapleczu poety. Autor podejmuje kwestię związków Herberta z fenomenologiczną tradycją sporu o istnienie świata (O tak zwanej przezroczystości semantycznej poezji Zbigniewa Herberta) oraz przekonuje do konieczności uwzględnienia koncepcji Lukrecjusza i Epikura, kiedy mowa o wpływie myśli starożytnej na twórczość autora Do Marka Aurelego (Aż runą świata ściany cztery. Epikurejskie źródła sensualizmu poezji Zbigniewa Herberta). Książka jest dowodem na nieustającą fascynację poezją Herberta. Najsłynniejsze wiersze autora Dlaczego klasycy żyją w ustawicznej lekturze, związanej z rozpoznaniem nowych kontekstów historycznoliterackich i filozoficznych." (Józef Maria Ruszar)