Sobie śpiewam a Muzom...

Nieprzepłacone fraszki Jana Kochanowskiego są licznym świadectwem epoki niezwykle ważnej w dziejach i polskiej, i europejskiej kultury.. Oczywiście są one dla nas wciąż żywą, czytywaną bynajmniej nie tylko z obowiązku, literaturą. Przede wszystkim są właśnie literaturą, ale w tym zbiorze wierszy, przeważnie drobnych, jak w migotliwych odbiciach zwierciadła odnajdujemy wiele wizerunków sytuacji, zdarzeń, ludzi, świadectw ich myśli oraz poczynań. Wizerunki te tworzą panoramiczny obraz kultury obyczajowo-towarzyskiej oraz umysłowej społeczności szesnastowiecznej Polski, stanowiącej integralną, choć nie pozbawioną rysów swoistych, część renesansowej Europy.