Córka Gangesu:

Niezwykłe losy małej hinduskiej dziewczynki dowodzą, że bezinteresowna miłość pokonuje wszystkie bariery: językową, obyczajową, kulturową, rasową. Ukazują również, że oddanie i wsparcie rodziców budzi w dzieciach potrzebę niesienia pomocy innym. Pięcioletnia Asha mieszkała w sierocińcu w Bombaju. Pragnęła tylko jednego - mieć rodziców. Jej wielkie marzenie spełniło się, gdy została zaadoptowana przez hiszpańskie małżeństwo. Przybrani rodzice otoczyli ją miłością, przekazali swoje wartości, zapewnili jej wykształcenie. Po dwudziestu latach bohaterka dziennika “Córka Gangesu" - Asha Miró - zapragnęła odwiedzić kraj swojego pochodzenia. Chciała odnaleźć swoje korzenie i poznać Indie, pomagając jednocześnie mieszkańcom tego kraju. Dlatego zdecydowała się na wyjazd jako wolontariuszka organizacji pozarządowej SETEM. Asha - z wykształcenia nauczycielka - została skierowana do pracy w szkole. Program nauczania w tej nietypowej placówce został dostosowany do potrzeb dzieci pracujących. Dzielą one swój czas na naukę i pracę. Zwykle mają na utrzymaniu rodzinę; najczęściej jest to spowodowane alkoholizmem ojca. W szkole dzieci zdobywają wiedzę niezbędną do funkcjonowania w społeczeństwie. Uczą się dodawać i odejmować, żeby nikt ich nie oszukał, poznają podstawy angielskiego, aby porozumieć się z turystami, uczą się zawodu. Są pilne i mają pełną świadomość, że zdobyta wiedza pomoże im w życiu.