Wiele roślin owocodajnych było przedmiotem zainteresowania zbieraczy od zarania ludzkości, m.in. berberys, kalina, czeremcha, róża, czarny bez, rokitnik. Spożywano je na surowo, wyrabiano przetwory domowe lub leki. Były źródłem kalorii, soli mineralnych, witamin. W miarę rozwoju cywilizacji o niektórych z nich zapomniano. Współcześnie, dążąc do wzbogacenia diety, sięgnięto ponownie po te rośliny. Stały się one nawet przedmiotem zainteresowania ogrodnictwa. Nie ma już zatem potrzeby poszukiwania ich w siedliskach naturalnych. Istnieją bowiem uszlachetnione w procesach hodowlanych odmiany derenia, aktinidii, suchodrzewu, borówki brusznicy, wisienki kosmatej i innych. Przedmiotem opisu są 22 rośliny owocodajne. Ich charakterystyka składa się z trzech części. Wiadomości ogólne dotyczą miejsca pochodzenia, wyglądu, wielkości całej rośliny oraz jej części (kwiaty, liście, owoce, łodygi), składu biochemicznego, a także warunków uprawy i odmian zalecanych w naszej strefie klimatycznej. Kolejna część zawiera przepisy wykonania dziesiątków przetworów z owoców oraz innych części roślin. Na trzecią zaś składają się przykłady i zalecenia wykorzystania roślin w ziołolecznictwie. Publikację – w zgrabnym, poręcznym formacie – uzupełniają tabele i kolorowe fotografie.