Avengers Assemble

"Avengers" Jossa Whedona są jak bajaderka, ciastko ulepione z innych ciastek. Łączą w sobie elementy aż pięciu filmów z czterema różnymi bohaterami, nakręconych przez reżyserów o odmiennych temperamentach i wizjach kina. Na ekranie zamiast ciastek mamy ciacha: wyluzowanego Roberta Downeya Juniora, posągowego Chrisa Evansa, nierozstającego się z młotem Chrisa Hemswortha oraz Marka Ruffalo, który w trudnych chwilach zamienia się w ziejące testosteronem zielone bóstwo destrukcji. Dzieła dopełniają opięte w lateks mordercze pośladki Scarlett Johansson. Cały drugi akt "Avengers" wypełniają twórcze zmagania reżysera, aby z tej rozbrykanej gromadki uczynić karną drużynę superherosów. Stal spajająca ich więź częściej niż w trakcie bijatyk wykuwa się podczas słownych potyczek. Na tym polu prym wiedzie, oczywiście, złotousty Tony Stark, do którego należą wszystkie najlepsze odzywki. Posłuchajcie tylko, jak puentuje swoje pierwsze spotkanie z Thorem albo gasi żądnego władzy nad światem Lokiego (Tom Hiddleston). Stark tworzy w tym filmie niecodzienny duet z Hulkiem, który jak nikt inny daje dowód na to, że silna ręka i przerośnięte muskuły są nieocenionym argumentem w każdym sporze.