Niniejsze opracowanie jest wynikiem kilkuletnich analiz, obserwacji i doświadczeń praktycznych z zakresu transportowania wartości pieniężnych i innych przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych. Inspirację stanowiło to, że: Ć liczba napadów na konwoje utrzymuje się na stosunkowo wysokim poziomie; Ć skuteczność sprawców wielokrotnie była możliwa na skutek błędów popełnionych przez ochronę; Ć obowiązujące w tej materii przepisy i uregulowania prawne dalekie są od doskonałości; Ć brak jest zwartych, wyczerpujących opracowań dotyczących taktyki realizacji zadań konwojowych; Ć powierzchowne szkolenia z tej tematyki w czasie kursów licencyjnych (sprowadzające się głównie do omawiania problemów teoretycznych) nie gwarantują dobrego przygotowania; Ć niedoskonałości programu nauczania MEN w zawodzie technik ochrony fizycznej osób i mienia (nr 516/01/SP/MEN/2001.01.03) nie zabezpieczają właściwego przygotowania w tym przedmiocie. Dzisiaj, gdy ochrona osób i mienia to zawód, w moim przekonaniu niezbędna jest fachowa literatura, w której przedstawia się zarówno stan prawny, jak i rozwiązania taktyczne będące sumą doświadczeń praktycznych. Im więcej będzie tego rodzaju opracowań, tym lepiej. Tylko poprzez wymianę doświadczeń, dyskusje - jakie środki ochronne przedsięwziąć, można wypracować odpowiednią strategię, a co za tym idzie ~ podnieść jakość usług. Tezy przedstawione przeze mnie są wynikiem własnych doświadczeń z praktycznej realizacji zadań konwojowych, obserwacji działania załóg konwojowych, studiowania literatury przedmiotu, a także szeregu rozmów tak z przedsiębiorcami, jak i pracownikami ochrony fizycznej wykonującymi zadania konwojowe. Chciałbym też podziękować tym, którzy zgodzili się roboczą wersję przeczytać i wskazać występujące tam potknięcia. Chciałbym też wyjaśnić przyczyny, dla których odstąpiłem od szeregu przepisów prawa karnego, administracyjnego i cywilnego. Przede wszystkim samokrytycznie muszę stwierdzić, że nie posiadając odpowiedniej wiedzy prawniczej, nie czuję się upoważniony do arbitralnego przedstawiania problemu. Po drugie, istnieje sporo i to wcale niezłej literatury dotyczącej prawnych aspektów realizacji zadań ochronnych. Po trzecie uważam, że np. formalno-prawne aspekty realizacji transportów wartości pieniężnych to dobry temat na oddzielne opracowanie. Z tych względów przepisy prawne ograniczyłem do niezbędnego minimum, posiłkując się pozycjami uznanych autorytetów w tej materii. Mam pełną świadomość, że tak jak w każdym przypadku, gdy dotyka się działań praktycznych, proponowane przeze mnie rozwiązania mogą być kontrowersyjne. Jeśli wyzwolą one dyskusje, przyczynią się do usprawnienia działań ochronnych, uchronią jedno chociażby życie czy zdrowie człowieka, uznam, że założony cel został osiągnięty. Opracowanie niniejsze, w zamyśle autora, przeznaczone jest jednak przede wszystkim dla słuchaczy szkół pomaturalnych. Ma im przybliżyć problematykę, pokazać jej złożoność, a także możliwości praktycznego rozwiązywania nałożonych zadań
