Impuls dadaistyczny w polskiej sztuce i literaturze dwudziestowiecznej

Impuls dadaistyczny w polskiej literaturze i sztuce dwudziestowiecznej prezentuje obszerny wybór zagadnień historycznych, teoretycznych i metodologicznych związanych z obecnością inspiracji dadaistycznych i neodadaistycznych w kulturze polskiej XX wieku od przełomu drugiej i trzeciej dekady XX wieku, tj. okresu historycznej awangardy, po lata 80. To nowoczesne syntetyczne opracowanie, przygotowane w okresie istotnych przewartościowań „antytradycjonalizmu”, „rewolucyjności”, „oryginalności awangardy i innych modernistycznych mitów” [...], a także intensywnego rozwoju studiów porównawczych nad europejskimi „geomodernizmami” literackimi i artystycznymi w humanistyce światowej, wprowadza czytelników w zasadnicze i intrygujące poznawczo spory wokół antynomii modernizmu [...]. Lektura wieloautorskiej monografii o dadaizmie w kulturze polskiej skłania do rewizji modernistycznej historiografii literackiej i utrwalonego kanonu dwudziestowiecznej literatury i sztuki, prowokuje do nowego odczytania historii awangardy – nie tylko w Polsce, ale także w skali europejskiej. (dr hab. Tamara Brzostowska-Tereszkiewicz)