Kolej na kolej:

Atrakcyjność książki łączę z wagą podjętych w niej problemów. Nie można mówić o nowoczesności, o kulturze, która kształtowała się w XIX w. i do dziś zachowała większość ze swych rysów, jeśli pominie się arcyważny czynnik kulturotwórczy, jaki stanowiła rewolucja w transporcie. Kolej to podstawowy wehikuł w systemie nowoczesnej mobilności ludzi, towarów, obrazów i idei. Nasz świat dorósł już do okreslenia globalna wioska które kanadyjski uczony, Marshall McLuhan, wymyślił ponad pół wieku temu. Ale kurczenie się świata (do rozmiaru przedmieścia ogromnych metropolii lub właśnie nie -wielkiejwioski) zaczęło się wraz z tym, jak ruszyty pierwsze pociągi. Kolej zmieniła nasze narzędzia porządkujące (standaryzując czas i przestrzeń), uruchomiła procesy globalizacyjne, zapoczątkowała rozmywanie się granic. W pociągach i na dworcach mieszali się ludzie i idee, powstawały rozmaite hybrydy, strefy kontaktu miejsca bez lokalizacji (heterotopie nie-miejsca). Polska refleksja nad nowoczesnością wciaż jeszcze nie docenia tych kolejowych uwarunkowań. Dlatego opiniowany tom uważam za inicjatywę wydawniczą prawdziwie doniosłą, niezwykle potrzebną i dobrze rokującą na przyszłość. Z recenzji prof. Wojciecha Tomasika