Le mythe de Sisyphe:

Pojęcie absurdu i relacja między absurdem a samobójstwem to temat tego eseju. Czy człowiek, uznając rozdźwięk między swoim rozsądnym pragnieniem zrozumienia i szczęścia a ciszą świata, może ocenić, że warto żyć? Oto podstawowe pytanie filozofii. Ale jeśli absurd wydaje mi się oczywisty, muszę go zachować świadomym wysiłkiem i zaakceptować, żyjąc nim, aby żyć. Mój bunt, moja wolność, moja pasja będą tego konsekwencjami. Pewny całkowitej śmierci, ale odrzucający śmierć, uwolniony od nadprzyrodzonej nadziei, która go krępowała, człowiek będzie mógł poznać pasję życia w świecie, który powrócił do swojej obojętności i przemijającego piękna. Obrazy Don Juana, aktora, poszukiwacza przygód, ilustrują wolność i przejrzystą mądrość człowieka absurdu. Ale kreacja – kiedyś przyznał, że może nie być – jest dla niego największą szansą na zachowanie świadomości wobec żywych i bezsensownych obrazów świata. Dzieło Syzyfa, który gardzi bogami, kocha życie i nienawidzi śmierci, przedstawia ludzką kondycję. Ale walka na wyżyny sama w sobie ma swoją nagrodę. Musisz wyobrazić sobie Syzyfa szczęśliwego. [www.decitre.fr/livres/le-mythe-de-sisyphe-9782070322886.html]. [https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=t%C5%82umacz+google].