Apokalipsa:

Sztuka Stanisława Bracha jest ambitna, perfekcyjna i wyważona w każdym calu. Każda pojedyncza praca zaskakuje swoją formą, muzycznymi rytmami, intymnością. Posiada w sobie wewnętrzną świetlistość i moc zniewalającą widza swoją atmosferą dramatyczno-liryczną, czymś nieprawdopodobnym choć nieobcym. Pełna skupienia, powagi i współczucia wobec cierpienia, odwagi w prawdzie. Sztuka artysty będąca religijną, wyraźnie opozycyjna wobec pola "profanum", stanowi zaproszenie w Nic Boga - jak to określa teologia apofatyczna...(Agata Kwiatkowska)