Reżyser na ścieżce dźwiękowej:

Książka prezentuje wszechstronne omówienie funkcji i znaczenia muzyki wykorzystywanej w filmach Romana Polańskiego – zmienności tej muzyki w relacji z poetyką konkretnych gatunków filmowych. Punktem zwrotnym w twórczości autora „noża w wodzie” w odniesieniu do muzyki filmowej była przedwczesna śmierć Krzysztofa Komedy, który był pierwszym kompozytorem Polańskiego i miał duży wpływ na całą wczesną twórczość reżysera w ogóle. Poza tym poznański kompozytor napisał muzykę do aż dziesięciu filmów autora „Matni”. Po śmierci Komedy po trzy filmy Roman Polański zrealizował z Philippem Sardem, Wojciechem Kilarem i Alexandrem Desplatem. Są także kompozytorzy, którzy współpracowali z reżyserem przy jednym tylko projekcie, np.. Ennio Morricone. Książka składa się z pięciu rozdziałów, które poprzedza wprowadzenie, a wieńczy konkluzja. Rozważania na temat funkcji muzyki w poszczególnych okresach twórczości Polańskiego mają charakter diachroniczny z uwagi na istotną w odniesieniu do tego tematu badawczego ewolucję reżysera w kontekście umiejętności funkcjonalizowania muzyki w dziele filmowym. Publikacja poza wnikliwym opisem funkcji muzyki jako jednego z elementów języka filmu, proponuje interdyscyplinarne spojrzenie na dzieło filmowe, które już w samej swej strukturze przejawia cechy utworu muzycznego. tyczy się to zwłaszcza wczesnych prac Romana Polańskiego oraz (sic!) jego dzieł najnowszych