Negocjacje jako sposób zawarcia umowy

W niniejszej pracy dokonana zostanie próba wykazania, że negocjacje są procesem komunikacyjnym, którego zasadniczym celem w obrębie obrotu prawnego jest osiągnięcie porozumienia co do elementów przyszłego stosunku umownego, jaki ma wiązać partnerów tych rokowań. Znamionuje to szczególną funkcję negocjacji jako sposobu zawarcia umowy w odróżnieniu od potocznego ich rozumienia jako trybu zmierzającego do likwidacji istniejącego między stronami sporu. Ponadto zostanie podjęta próba odpowiedzi na pytanie, czy obowiązująca regulacja rokowań ma charakter kompletny, realizuje podstawowe założenia modelowych propozycji rozwiązań w tym zakresie i odpowiada potrzebom obrotu prawnego. W związku z tym koniecznym będzie wykazanie prawidłowości tez szczegółowych. Po pierwsze, w przypadku zastosowania dyrektywy interpretacyjnej wynikającej z art. 72 ‹ 1 KC, oświadczenia woli są składane przez strony jednocześnie i mają identyczny zakres. Jednakże mogą one określić chwilę zawarcia umowy, a tym samym moment wzajemnego złożenia oświadczeń woli, w sposób dyspozytywny.