Kiedy związane ręce zapewniają przewagę:

Jakie warunki muszą zostać spełnione, aby słabsza strona wygrała w negocjacjach z silniejszym adwersarzem? Szukając odpowiedzi na to pytanie, autorzy książki analizują negocjacje Unii Europejskiej z Rosją, ze Szwajcarią i ze Stanami Zjednoczonymi i badają wpływ, jaki na wynik tych negocjacji wywierały ograniczenia instytucjonalne po obu stronach. Na podstawie założeń teoretycznych Thomasa Schellinga i Georgeaa Tsebelisa dochodzą do wniosku, że Unia najskuteczniej negocjuje według zasad międzyrządowych, ale tylko wtedy, kiedy jej cel w tych negocjacjach jest mniej ambitny (i mniej oddalony od status quo ante) niż cel jej adwersarza. Książka stanowi bogate źródło informacji o systemach politycznych państw UE. Omawia kontrowersyjne negocjacje UE z innymi państwami, między innymi dotyczące transferu danych pasażerów lotniczych między USA i Polską oraz przyjmowania więźniów z Guantanamo przez państwa strefy Schengen.