Tęcza nad jeziorem

• 

  elaszadziul
  Rozczarowana londyńskim życiem i porzucona przez człowieka, z którym wiązała przyszłościowe plany Ewa wraca do Polski na wieść o rozwodzie rodziców. Za główny cel postanowiła sobie doprowadzenie do ponownego ich zejścia się . • Dowiedziawszy się, że matka od pewnego czasu mieszka w swej rodzinnej miejscowości i to wcale nie w rodzinnym domu odziedziczonym po swej matce, w którym to Ewa spędziła dzieciństwo, lecz w starym młynie, remontując go, by spełnić swe marzenie o salonie kosmetycznym, w przyszłości prowadzonym wspólnie z córką. Rozczarowanie, rozwodem rodziców i wieść, że straciła dom z dzieciństwa, który był dla niej ostoją i pamiętnikiem wspomnień, pogłębia się jeszcze bardziej, gdy dowiaduje się, że domek babci kupił jej szkolny kolega Brunon, a matka zaprzyjaźniła się zbyt mocno ze swą pierwszą miłością, Mikołajem. • Zachowanie Ewy staje się nieznośne, ale czy to tylko fochy, rozkapryszonej i może rozczarowanej swymi osobistymi wydarzeniami, jedynaczki, czy być może to brak umiejętności okazywania uczuć. • Ewa przez całe życie czuła się odrzucona przez matkę i jest przykładem „dziecka tzw. zimnego ,chowu” • Powrót w rodzinne strony staje się dla Ewy okazją do poznania wielu prawd i rodzinnych sekretów. • Autorka w swej powieści porusza wiele poważnych, życiowych problemów, jak ślub z przymusu i życie z osobą, której się nigdy nie kochało, samookaleczanie, depresję, brak szczerych rozmów w rodzinie, co powoduje wiele niedomówień i niepotrzebnie skrywanych tajemnic. • Czytelnikowi początkowo zachowanie Ewy może wydawać się bardzo denerwujące. • Kobieta ma do wszystkich pretensję , jest egoistką, obrażalską pannicą, upartą i niedającą sobie nic wytłumaczyć, mającą pretensje do matki o porzucenie ojca i związanie się z Mikołajem. Brunonowi wyrzuca, że ośmielił się kupić domek i remontując go, rozbudowuje, tym samym zmieniając jego wygląd. • Autorka prowadzi czytelnika przez kluczowy w życiu Ewy czas, czas trudny, ale też może czas jej przemian. • Czy Ewa , pomimo że jest dorosłą naprawdę dorośnie i czy odnajdzie swoje miejsce na ziemi właśnie w rodzinnej wsi? Czy kobieta da szansę Brunonowi, dawnemu koledze, którego nie mogła po latach niewidzenia się poznać, na zbliżenie się do siebie? Czy Ewa da też szansę matce na poprawienie wzajemnych relacji? Jak ciężkim przeżyciem dla niej będzie poznanie prawdy o skrywanych przez lata tajemnicy o układzie matki i ojca? • Te i jeszcze wiele innych pytań nasuwa się w trakcie lektury. Autorka w powieści wiele wyjaśnia wprost, o niektórych problemach tylko wspomina, a inne czekają jak gdyby na swe rozwiązanie. Recenzenci powieści upatrują w tym niedopowiedzeniu dalszego ciągu losów Ewy i jej otoczenia, losów kobiety rozkapryszonej, po ciężkich przeżyciach, ale powoli oswajającej się z zaistniałą sytuacją. • POLECAM tę czasami gorzką, ale wzruszająca i pełną emocji powieść o trudnych relacjach w rodzinie, o braku okazywania uczuć, o tajemnicach rodzinnych, trudnych relacjach partnerskich, wybaczaniu, a przede wszystkim dorastaniu w dorosłości. Ogromnym plusem tej powieści jest fabularna nieprzewidywalność i realność oraz prawda, że w rodzinie nie można obok siebie egzystować lecz trzeba umieć rozmawiać, wspólnie rozwiązywać problemy i nie dopuścić do nawarstwiania się lawiny niedomówień. To wszystko może spowodować noszenie w sobie zadry w sercu i żalu do najbliższych. • Lekki styl autorki sprawia, że mimo powagi tematyki książkę czyta się szybko, wiele jest fragmentów pełnych uroku i tzw. klimatu, jakim np.. są uparte dążenia Brunona, by zdobyć serce Ewy.

Brak wątków