Z gościńca

Gościniec. Piekne słowo. Przywołuje na myśl gości, którzy zmierzają do naszego domu. Gości było dawniej dużo. Jeśli nie było pilnej pracy w polu... (...) Przemierzało się gościniec na piechotę, niekiedy daleko, do kowala, stolarza, szewca, krawca, rymarza, kołodzieja, gdy zepsuta rzecz wymagała reperacji. Sprytni rzemieślnicy potrafili wszystko zreperować. Wyrzucanie czegokolwiek z domowego inwentarza zdarzało się rzadko. Wzajemne odwiedziny rodzinne i wizyty wędrowców dostarczały informacji ze świata w czasach gdy nie było radia, telewizji, a gazety czytano rzadko. Słowo "gościniec" miało jeszcze drugie znaczenie. Jeśli chłopak wybrał się na jarmark lub na odpust do Tuchowa, to zwyczajowo powinien swojej dziewczynie przywieźć "gościniec" czyli upominek. (źródło opisu: okładka)