Bezpieczeństwo imprez masowych na przykładzie wybranych państw europejskich

(..)Zamiarem autorów niniejszego opracowania było przedstawienie różnych rozwiązań organizacyjnych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa imprez masowych w Europie. W tym celu dokonano analizy treści przepisów prawa obowiązujących w wybranych krajach europejskich, a także w prawie międzynarodowym. Autorzy przeprowadzili również wizyty studyjne w wybranych obiektach sportowych, zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami (m.in. w Wielkiej Brytanii i Portugalii), mieli możliwość bezpośrednio uczestniczyć w procesie organizacji oraz zabezpieczenia krajowych i międzynarodowych imprez sportowych, zapoznali się także z dokumentacją oraz z infrastrukturą tych obiektów. Za pomocą metody sondażu diagnostycznego zrealizowano szereg wywiadów z przedstawicielami podmiotów zaangażowanych w proces zapewnienia bezpieczeństwa imprez masowych, m.in.: funkcjonariuszami Policji, organizatorami imprez, kierownikami ds. bezpieczeństwa, przedstawicielami krajowych punktów informacyjnych (kontaktowych) ds. imprez sportowych. Pozyskane informacje umożliwiły gruntowne poznanie teoretycznych podstaw systemu zabezpieczenia imprez masowych, natomiast wykorzystanie metody obserwacji uczestniczącej pozwoliło na zapoznanie się z praktykami stosowanymi przez poszczególne służby w przedmiotowym zakresie. Zamierzeniem autorów była analiza sposobu zapewnienia bezpieczeństwa w jak największej liczbie państw europejskich, jednak z przyczyn niezależnych, m.in. braku możliwości nawiązania kontaktu z osobami zajmującymi się tą problematyką i zbyt małego zasobu przekazanych informacji (np. spowodowanego brakiem regulacji prawnych), w opracowaniu uwzględniono dziewięć państw, tj.: Polskę, Wielką Brytanię, Niemcy, Francję, Holandię, Ukrainę, Rumunię, Bułgarię i Słowację. Omówione zostały ponadto międzynarodowe i unijne standardy legislacyjne dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych.(...)