Jest wiosna, świat budzi się do życia, a mieszkańcy Three Pines przygotowują się do Wielkanocy, gdy podczas seansu spirytystycznego, zorganizowanego, by uwolnić miasteczko od złych duchów, które nawiedzają je od dziesięcioleci, jeden z jego uczestników umiera – czyżby coś go przeraziło? To kolejna sprawa dla nadinspektora, który wraca do pozornie sennego miasteczka, by po raz trzeci zmierzyć się z jego tajemnicami. Louise Penny, tak jak w dwóch poprzednich książkach z serii, nawiązuje do najlepszych tradycji literatury kryminalnej. Ze szczegółami maluje świat ofiary, a w śledztwie kładzie nacisk na metodę dedukcji. Czyni to w sposób, który pozostawia czytelnika z wrażeniem, że Three Pines zna on całe swoje życie. Pytana o warsztat w wywiadzie Damiana Matyszczaka dla Kawiarenki Kryminalnej, autorka mówiła: „Zanim zacznę pisać, przez pół roku zbieram historie, które mi się przytrafiają, zasłyszane rozmowy, interesujące cytaty czy fragmenty wierszy. Mój notes puchnie od pomysłów. Wykluwa się plan. Fabuły poszczególnych części mojej serii są mocno ze sobą splecione, zatem muszę wiedzieć, co bohaterowie będą robili w kolejnych odsłonach. Jedyne, co planuję, to motyw przewodni i intrygę każdego tomu. Ale nie do tego stopnia, żeby nie było miejsca na bieżące pomysły, które przychodzą w trakcie pracy nad tekstem. Pisanie to zawsze sztuka kompromisu, trochę jak podróż. Dobrze wiedzieć, dokąd chcesz jechać, ale zabawa tkwi w tym, jak tam dotrzesz. W tym cały sens przedsięwzięcia”.
