Klucze

Kolejnemu tomowi swoich wierszy Elżbieta Skorupska- Raczyńska nadała tytuł "klucze". W jednym z pierwszych wierszy w tym tomie pt. "Świtanie" wyznaje: "W dłoni ściskam wciąż jakieś stare klucze do smutku Jak zwykle..." Mamy znów smutek, słowo "wciąż", podkreślające jego ciągłość, są "jakieś stare klucze", a więc kiedyś używane. I banalne stwierdzenie: "Jak zwykle". Taka refleksja nawiedza autorkę po nadzwyczaj pięknym opisie świtu, który jak w baśni. A więc może te stare klucze są już zbędne? Może innymi kluczami trzeba się posłużyć, aby opisać świat osoby mądrej i dojrzałej? Czytam tu zapowiedź końca duchowych rozterek autorki a wejście w etap refleksji syntetyzującej sens życia. I rzeczywiście dużo takich wierszy znajdziemy w najnowszym tomiku. Dużo refleksji z różnych innych powodów: śmierci matki, sporu z bliską osobą, samotnością, upływu czasu, religii, kulturowych mitów i wielu, wielu innych...(Fragment "Posłowia")