Henryk Ruszczyc i jego praca dla niewidomych:

Michał Żółtowski, syn hrabiego Jana Żółtowskiego i Ludwiki z Ostrowskich, urodził się 21 maja 1915 r. w Lozannie w Szwajcarii.Kawalerzysta, żołnierz Armii Krajowej, pisarz historyk, wybitny działacz społeczny i przede wszystkim przyjaciel niewidomych. To najkrótsza charakterystyka Michała Ignacego Żółtowskiego, który przeszedł przez życie czyniąc dobro. Zmarł 22 grudnia 2009 r. w szpitaliku zakładowym w Laskach. Henryka Ruszczyca (1901-1973) zwykło się określać ojcem polskiej szkoły rehabilitacji zawodowej osób z dysfunkcją wzroku. Od 1930 roku aż do śmierci był ściśle związany z Laskami, najpierw jako wychowawca, później - kierownik internatu chłopców, w końcu - kierownik warsztatów szkolnych i zaraz po wojnie oddelegowany też z Lasek do Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej - specjalista od spraw rehabilitacji inwalidów, któremu zlecono m.in. zorganizowanie ośrodka szkoleniowego dla ociemniałych żołnierzy w Surhowie; do 1950 roku był radcą w tymże Ministerstwie; człowiek, który przyjął idee Matki Czackiej za swoje własne i stworzył zasady szkolenia zawodowego osób niewidomych, a później przekonywał do nich samych inwalidów oraz ich otoczenie; współtwórca czterech spółdzielni niewidomych; odznaczony w 1972 roku Polonią Restituta za całokształt pracy na rzecz osób niewidomych.