Pamiętniki marzeń

Czy dziecięce marzenia mają wyjątkową moc? Czy jeśli bardzo się czegoś pragnie, można to spełnić, choćby w odległej przyszłości? Mikołaj jest uczniem drugiej klasy. W jego szkole już od trzydziestu lat kultywowana jest wyjątkowa tradycja pamiętników marzeń. Wypełniają je wszystkie dzieci w drugim roku nauki. Zamykają w nich sny, które mogą się ziścić. Ale Mikołaj nie wie, o czym napisać. Nie ma już marzeń. Rodzice zadecydowali, że się rozwodzą i cały świat chłopca legł w gruzach. Czy to możliwe, by niepozorne zakurzone książeczki wyciągnięte ze szkolnego magazynu zmieniły coś w jego życiu?[nota wydawcy].