Słońce mojej woli:

WIZJONERKA Z CORATO Luiza Piccaretta mogłaby być jedną z wielu zwykłych kobiet, które żyją w małych miastach. Z powodu ciężkiej choroby spędza całe dnie przykuta do łóżka. Nigdy nie narzeka na swój los - ma krąg przyjaciółek, których uczy koronkarstwa, sama robi koronki. Jednocześnie jest wielką mistyczką, która nieustannie rozmawia z Jezusem. Jako trzynastolatka widzi Go po raz pierwszy: jej Mistrz upada pod ciężarem krzyża, jest wykończony, prosi o pomoc. To zmienia jej życie i prowadzi do jasnej decyzji: cierpieć razem z cierpiącym Panem. I chociaż ledwie potrafi pisać, spowiednicy nazywają jej łóżko „katedrą mądrości” i „drugim ołtarzem”, a Święta Kongregacja mówi o niej jak o „wizjonerce z Corato”. A ona po prostu była skupiona na swojej misji - objawić światu życie w woli Bożej… Życie tej mistyczki z włoskiego Południa przywodzi na myśl losy św. Faustyny Kowalskiej, św. ojca Pio czy ks. Dolindo Ruotolo.