Nie żegnam się

Wiosna 1918 roku. Młode radzieckie państwo wciąż gorączkuje. Po ulicach krążą rzesze czekistów. W dawnych burżuazyjnych dzielnicach szerzą się głód, zimno i brud. W zatłoczonym pociągu z Samary do Moskwy podróżują kupcy, przebiegli gimnazjaliści, marynarze oraz pewien bardzo dziwny Japończyk. Dobrze mówi po rosyjsku i wiezie ze sobą olbrzymi zwój baranicy, w którą owinięty jest mężczyzna o śmiertelnie bladej twarzy, siwych włosach i schludnych czarnych wąsikach. Ów Japończyk to oczywiście Masa - wierny służący i przyjaciel Erasta Fandorina.