Demolowanie w kontekście teorii rewitalizacji miast

W publikacji zaprezentowano wyniki badań dotyczących demolowania oraz jego powiązań z procesem rewitalizacji miast. Autorzy zaproponowali oryginalną koncepcję teoretyczną, którą zweryfikowali podczas badań terenowych zrealizowanych w latach 2016-2017, w siedmiu europejskich miastach. Ustalili, że demolowanie – rozumiane jako wielowymiarowa forma transformacji, która zmienia strukturę przestrzenną miasta, jego układ urbanistyczny, zabudowę, gospodarkę, społeczność, kulturę, sztukę – występuje w miastach od początku ich istnienia oraz pojawia się okresowo. Czynniki inicjujące to zjawisko mogą być spowodowane siłami natury, działalnością człowieka lub dwoma tymi elementami jednocześnie bądź następczo. Rewitalizacja to sekwencja planowanych działań podejmowanych w celu ożywienia niesprawnych i zdegradowanych obszarów miasta. Demolowanie może być przyczyną rewitalizacji, jej narzędziem bądź skutkiem. Nowatorskie spojrzenie na rewitalizację z uwzględnieniem demolowania pozwala nie tylko na modyfikację istniejącej teorii tego procesu, lecz także na jej nowoczesne zastosowanie w praktyce planowania urbanistycznego i zarządzania miastami.