Miał być i jest świętym:

2 października 1930 roku pochodzący z podrzeszowskiej wsi Siedliska 19-letni kleryk salezjański Józef Kowalski, po przeżytych rekolekcjach zapisał w notesie będącym jego dzienniczkiem duchowym tekst ułożonej przez siebie modlitwy, w której umieścił zdanie: „Ja mam być i muszę być świętym”. Tę myśl, która stała się jego programem życiowym, zrealizował z żelazną, godną podziwu konsekwencją aż do męczeńskiej śmierci. Aresztowany przez hitlerowców, wraz z innymi salezjanami, w Krakowie w maju 1941 roku, ostatnie kilkanaście miesięcy spędził w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Wykazał się tam niesamowitą odwagą, niosąc otuchę współwięźniom oraz – co było zakazane i za co groziła kara śmierci – przewodnicząc potajemnie odprawianym nabożeństwom i udzielając sakramentu pokuty. Został okrutnie zamęczony, a potem utopiony w beczce z fekaliami 4 lipca 1942 roku, po tym, jak odmówił wykonania rozkazu gestapowca, który nakazał mu podeptać różaniec, z którym ks. Kowalski nigdy się nie rozstawał. Ze względu na okoliczności śmierci często nazywany jest „męczennikiem Różańca”. [lubimyczytac.pl]