Opowiadania sentymentalne

(...) zrozumiałem, że dzięki tobie dane jest mi poznać także ową wielką ulgę, którą niektórzy nazywają szczęściem. Szczęściem spokoju, kiedy nie czeka się na nic, ale życie może znów człowiekowi wyjść naprzeciw. Wiem o tym, tej wiary nie potrafiłaś we mnie zniszczyć, choć już nie czuję w sobie żadnej niecierpliwości. Nie stać mnie na nią. Teraz (...) wystarcza mi to, co przeżyłem i czego się dowiedziałem o sobie. Widocznie tym właśnie trzeba było opłacić swoje wyzwolenie. Tak, nie jestem uboższy: to też jest odmiana szczęścia. Ulga, wyzwolenie. Bo w końcu, w końcu, przestałaś mnie obchodzić. I dlatego dzisiaj mogę ci wybaczyć. fragment książki [lubimyczytac.pl]