Lublin, którego nie ma

Lublin to wyjątkowe miasto o wielowiekowej tradycji, które zachwyca bogactwem i różnorodnością architektury. Dziś zapraszamy na spacer po nieistniejącym Lublinie. Zatrzymane w kadrze obrazy oddają klimat miasta sprzed lat. Przed nami dzielnica żydowska i ulica Szeroka – najstarsza ulica Podzamcza, na której skupiało się życie lubelskich Żydów. Dalej widzimy niegdyś pełen rozemocjonowanej publiczności tor wyścigów konnych. Czas odcisnął na mieście swoje piętno. Zniknęły ulice, budynki, pomniki, mosty, a zakłady przemysłowe uległy zniszczeniu lub przekształceniu. Na próżno szukać słynnego baru „Pod Sosnami”, który był miejscem spotkań lublinian, spędzających wolny czas nad Zalewem Zemborzyckim. Nie ma już śladu po wieży spadochronowej przy Alejach Racławickich czy pomniku Wdzięczności na placu Litewskim, a w miejscu dawnej synagogi znajduje się ruchliwa aleja Tysiąclecia. „Lublin, którego nie ma” to opowieść o miejscach przez dziesięciolecia tworzących krajobraz miasta – tętniącego życiem, wielokulturowego, przemysłowego, uniwersyteckiego. Miasta opisywanego przez poetę Józefa Czechowicza i fotografowanego przez Edwarda Hartwiga. Zobaczmy, jak zmienił się Lublin, odkryjmy zapomniane miejsca i udajmy się w sentymentalną podróż do przeszłości. [opis pochodzi od wydawcy]