O przymierze z Niemcami:

„Myśl polska winna pracować nie w kierunku poszukiwania koalicji równoważącej kooperację rosyjsko-niemiecką, gdyż taka koalicja, jak widzieliśmy, byłaby niemożliwością. Polska myśl polityczna winna pracować ku powołaniu do życia kombinacji politycznej odciągającej Niemców od Sowietów, właściwie Niemców od Rosji”. Władysław Studnicki Publicystyka Studnickiego z dwudziestolecia międzywojennego dowodzi nie tylko jego determinacji w dążeniu do postawionego celu. Świadczy też o bogactwie argumentacji ówczesnych zwolenników sojuszu z Niemcami. Wskazuje, że powodzenie tej koncepcji nie zależało od udzielenia odpowiedzi na trywialne pytanie: „tak czy nie?”, ale od konsekwentnej realizacji rozpisanego na dłuższy czas planu, do której należało przystąpić w okresie dobrej koniunktury. Trafność przewidywań, logika argumentacji i trzeźwość sądów stawia dorobek Studnickiego wśród najciekawszych w polskiej myśli politycznej prób zmierzenia się z wyzwaniami stojącymi przed państwem słabym, wtrąconym w zmagania mocarstw. Jan Sadkiewicz Trwający do dziś spór o szanse i zagrożenia związane z ideą sojuszu polsko-niemieckiego sprowadzony został w zasadzie do dylematu: czy na przełomie 1938 i 1939 roku należało, czy też nie należało przyjmować żądań niemieckich i brać udziału w krucjacie antysowieckiej. Tymczasem dla ówczesnych zwolenników przymierza Warszawy z Berlinem była to sprawa bardziej złożona, a jej powodzenie nie zależało od udzielenia odpowiedzi na trywialne pytanie: „tak czy nie?”, ale od konsekwentnej realizacji rozpisanego na dłuższy okres planu, do której należało przystąpić w okresie dobrej koniunktury, zapoczątkowanej zerwaniem przez Hitlera współpracy niemiecko-sowieckiej. Władysław Studnicki, autor niezwykłej, profetycznej książki Wobec nadchodzącej drugiej wojny światowej, był czołowym rzecznikiem tej koncepcji, a jego publicystyka z lat 20. i 30. XX wieku dowodzi, jak wielu błędnych założeń można było uniknąć. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury Spis treści Jan Sadkiewicz, Wstęp Władysław Studnicki, O przymierze z Niemcami Spór nieskończony aktywizmu i pasywizmu W sprawie bezpieczeństwa Polski Fałsze konwencjonalne i prawda o stosunkach polsko-czeskich Wojna celna z Niemcami Konieczność zmiany kursu w polityce zagranicznej Zbliżający się wypadek dziejowy W sprawie traktatu handlowego z Niemcami Mniejszość niemiecka w Polsce W odpowiedzi panu Saurweinowi W obronie naszej całości W sprawie wzrostu radykalizmu Z powodu wskazań czołowego człowieka endecji Przeciw błędnym wskazaniom Rozbrojenie a pokój Na marginesie ratyfikacji traktatu z Niemcami Argumenty posła Zielińskiego Projektowane bloki gospodarcze Austria i Prusy Wschodnie W odpowiedzi na koncepcje słowiańskie p. Stanisława Cywińskiego Odparte argumenty Sprawa zmienności traktatów Kwestie przesądzone i nietykalne Współpraca czy zabór. Zakończenie polemiki z posłem Zielińskim Potrzeba idei Geneza wojen i możliwości wojny amerykańsko-angielskiej Polska i Mała Ententa Rosja sowiecka a rozbrojenie Adolf Hitler najwpływowszy polityk współczesnych Niemiec w świetle swego dzieła Mein Kampf Koncepcje polityki zewnętrznej Hitlera Najcharakterystyczniejsze postulaty w polityce zewnętrznej Hitlera Z powodu śmierci Arystydesa Brianda Sprawy polsko-gdańskie Przesadne nadzieje i przesadny pesymizm W sprawie ugody z Niemcami. Odpowiedź „Gazecie Warszawskiej” W sprawie porozumienia polsko-niemieckiego Wyznanie germanofila polskiego O przymierze z Niemcami Dwa systemy polityczne Europy Nie hitleromani, lecz także nie hitleromaniacy „Nasi hitleromani” Szkic programu na chwilę obecną PPS wysługująca się Sowietom Sielanka polsko-francuska Z dyskusji o zasadniczej linii nowej polityki zewnętrznej Przeciwnicy i zwolennicy przymierza polsko-niemieckiego Notatki polemiczne. Pan Stanisław Stroński Dziś i w 1914 roku Adolf Bocheński: Między Niemcami a Rosją Notatki polemiczne. „Alma Mater” W odpowiedzi generałowi Sikorskiemu Z powodu wizyty ministra Delbosa Co osiągnęliśmy i co moglibyśmy osiągnąć za pomocą ultimatum (...)