yć może niniejszy tom powinien mieć tytuł Małe pisma, zgodnie z przewidywaniem autora, który dedykując wiersz Kobra kuzynce Dziudzi, dodał z właściwą sobie autoironią, że wiersz pochodzi z Małych pism (Kleineren Schrifften) będących częścią Dzieł pośmiertnych (Œuvres posthumes).
Tom zawiera „małe pisma”, które nie znalazły się w wydanych dotąd dwudziestu trzech tomach Dzieł zebranych. Zebrano je w czterech działach + Appendix.
W pierwszym dziale pomieszczono dwa reportaże (z podróży odbytej z Bronisławem Malinowskim do Australii oraz opisujący pierwszy lot samolotem z Katowic do Warszawy), dwa felietony o specyficznej atmosferze Zakopanego oraz anons Witkacego o zamiarze założenia własnego pisma artystyczno-krytycznego.
Dział drugi obejmuje osiem utworów poetyckich i Wierszykiz rysunków.
Lata 1925–1927 to krótki okres powodzenia scenicznego dramatów Witkiewicza. Rezultatem zainteresowania twórczością Witkiewicza było sześć udzielonych przezeń wywiadów prasowych oraz odpowiedź na ankietę zgromadzonych w dziale trzecim.
Dział czwarty to przede wszystkim jednodniówka Papierek lakmusowy (1921) podana bez żadnych ingerencji i poprawek, a także pseudofachowy artykuł Polepszenie na rynku dykt i fornierów wydrukowany pod kryptonimem (kr) w „Codziennej Gazecie Handlowej” oraz zabawny Projekt pogodzenia się p. Bagińskiej z S.I. Witkiewiczem w celu wznowienia normalnych stosunków towarzysko telefonicznych.
Appendix zawiera pełny tekst rozprawy filozoficznej Ogólna podstawa krytyki poglądów Koła Wiedeńskiego i pokrewnych (Zarzut błędnego koła).
Tom wzbogacają ilustracje, m.in. znakomite rysunki Witkacego.
